Zamsz kojarzony jest z wyjątkowo miękkim i przyjemnym w dotyku materiałem, naturalnie wytwarzanym ze skóry zwierzęcej. Istnieją także imitacje zamszu produkowane z tworzyw sztucznych czy tkanin. Czym dokładnie jest zamsz, jakie mogą być jego rodzaje? Jak wykorzystuje się go w różnych dziedzinach, jak sprawdza się jako tkanina tapicerska? Czy zamsz jest trudny w utrzymaniu w czystości?

Co to jest zamsz?

Wyprawiona skóra zwierzęca, która pozbawiona jest warstwy licowej, określana jest mianem zamszu. Nazwa pochodzi z języka niemieckiego - Sämisch. Zamsz ma stosunkowo długie włókna, jest obrobioną odwrotną częścią skóry. Jest to struktura długiego meszku. Często mylony jest z nubukiem, który jest skórą delikatnie przeszlifowaną z wierzchu, co daje efekt delikatnego aksamitnego meszku o krótkim włosiu. Zamsz gładki to farbowana skóra zamszowa o poprawionych właściwościach, ale bardziej sztywna. Zamsz naturalny charakteryzuje się miękkim chwytem, jest także sprężysty. Zwykle ma kolor w odcieniu brązowym lub żółtokremowym, może być także sztucznie barwiony lub rozjaśniany.

Zamsz naturalny zwany też skórą welurową lub z języka angielskiego suede powstaje w wyniku obróbki garbarskiej skór zwierzęcych, głównie z:

 

• jeleni,
• kóz,
• łosi,
• owiec,
• reniferów,
• saren,
• dwoin skóry wołowej.

  We Francji oraz Stanach Zjednoczonych określenie zamszu dotyczy jedynie dwoin skóry owczej garbowanej metodą tłuszczową. Technologia podobna jest do białoskórnictwa służącego wytwarzaniu cienkich, delikatnych skórek wykorzystywanych na rękawiczki. Zamszem tapicerskim nazywane są także tkaniny syntetyczne go imitujące, mające często dodatkowe właściwości użytkowe.

  Najpopularniejsze rodzaje zamszu

  Zamsz naturalny może być przygotowywany na dwa sposoby: tradycyjną, stosowaną od wieków czystą metodą tłuszczową, która wymaga wielomiesięcznego działania, formaldehydowym garbowaniem wstępnym z późniejszym właściwym garbowaniem tłuszczowym - zamsz nowoczesny. Skóra zamszowa gładka jest dodatkowo farbowana po zewnętrznej stronie, również może być zabezpieczona lakierem. Skóra anilinowa jest naturalna, bardziej delikatna i chłonąca wodę. Zamsz sztuczny, skóra zamszowa syntetyczna może być wytwarzana różnymi technologiami, sprawiającymi, że coraz bardziej przypomina skórę naturalną.

  Zastosowanie zamszu w różnych dziedzinach

  Ekskluzywne meble zamszowe, obuwie czy ubrania - to pierwsze skojarzenia z zamszem, jakie przychodzą na myśl. W jakich dziedzinach się on sprawdza? Z pewnością zamszowe buty to najczęściej spotykany produkt wykonany z zamszu. Obuwie na każdą porę roku może także posiadać zamszowe dodatki. Kaletnictwo również wykorzystuje zamsz w wielu wyrobach, również tych ekskluzywnych. Branża odzieżowa zamsz stosuje w okryciach wierzchnich, ale także innych elementach ubioru.

  Zamsz jako tkanina tapicerska to niezwykle przyjemny i przy odpowiednim traktowaniu odporny na zużycie materiał. Wykorzystywany jest zarówno zamsz naturalny, jak również syntetyczny wykonywany w różnych technologiach. Elementy tapicerowane z zamszu mogą być częścią mebli drewnianych, albo też cały mebel wypoczynkowy może być obity tym szlachetnym materiałem. Jest on wrażliwy na plamy i blaknięcie pod wpływem nasłonecznienia. Dlatego jego utrzymanie wymaga nieco zachodu, ale odpłaca się luksusowym wyglądem i komfortem.

  Jak czyścić zamsz?

  Zamsz naturalny można zabezpieczyć częściowo przed zabrudzeniami specjalnymi impregnatami. Nie powinno się go czyścić wodą, gdyż można uszkodzić wyjątkową strukturę materiału, lepiej w miarę możliwości zabiegi pielęgnacyjne wykonywać na sucho. Zamsz z kurzu i drobinek suchych zabrudzeń czyści się specjalną szczotką, najlepiej gumową. Ewentualne plamy powinno usuwać się jak najszybciej, z użyciem delikatnej miękkiej szczoteczki i preparatu do czyszczenia dedykowanego do zamszu. Po takiej operacji należy go wysuszyć, wyszczotkować i ponownie zaimpregnować. Tłuste plamy można usuwać talkiem, posypując grubą warstwą, zostawiając na kilka godzin, a następnie szczotkując. W razie nieskuteczności działań można jeszcze użyć eteru. Drobne plamki zwyczajowo można próbować czyścić skórką czerstwego chleba, choć nie zawsze jest to skuteczne.